Szokalski Leon

Ur. się w Dubie (pow. hrubieszowski) 24 II 1822 r. Syn Klemensa i Anny z Żygadłowskich. Szlachcic. Ukończył gimnazjum w Łukowie (5 klas). W latach 1838-1842 kształcił się w chełmskim seminarium. W tym czasie, w 1840 r. został wyznaczony do Akademii Rzymskokatolickiej w Warszawie, ale nie podjął tam nauki, gdyż w tym czasie upadł fundusz na alumnów chełmskich.

Po ukończeniu seminarium rozpoczął pracę nauczyciela w szkółce elementarnej w Międzyrzecu Podlaskim, gdyż był zbyt młody na święcenia kapłańskie. Otrzymał je dopiero 19 XI 1846 r.
Został kooperatorem w Drelowie, ale tam był skłócony z miejscowym rządcą dóbr. Potem, 5 VI 1849 r., został administratorem w Wisznicach.
Szokalski był blisko związany z łacinnikami. 5 V 1846 r. zawarł w kościele rzymskokatolickim w Radzyniu Podlaskim małżeństwo z szlachcianką obrządku rzymskokatolickiego Marianną Mierzejewską,. Ochrzcił też 7 V 1861 r. w kościele rzymskokatolickim w Wisznicach swoje córki: Klementynę, ur. 8 XI 1855 i Juliannę,  ur. 20 V 1859 r.
Szokalski najwyraźniej nie był zadowolony z pobytu w Wisznicach, gdyż co pewien czas prosił o przeniesienie go do innej parafii, w 1856 r. do Ostrowa Lubelskiego, a w 1861 r. do Kijowca. Ta ostatnia jego prośba został spełniona i mógł on opuścić probostwo wisznickie. Wynikł z tego powodu problem, gdyż jego następcą Seweryn Zatkalik nie chciał zapłacić mu za pozostawioną słomę, a tymczasem rok 1862 był bardzo trudny dla tutejszej gospodarki, gdyż gradobicie zniszczyło około 1/3 plonów.
W Kijowcu Szokalski popadł w konflikt z władzami, gdyż był przeciwny likwidacji obrządku unickiego. Już w 1867 r. został on oddany pod nadzór policji i ukarany karą 10 rb. Natomiast 13 X 1873 r. sąd duchowny skazał go na pobyt w klasztorze prawosławnym w Radecznicy. Data śmierci nieznana.