Marko Bruere - Desrivaux

Serdeczny przyjaciel Aleksandra Sapiehy, poznany w trakcie jego podróży po południowej Europie. "Przybył do Dubrownika wraz z ojcem jeszcze jako chłopak, tam ukończył kolegium pijarów, w latach 1793-1797 był urzędnikiem przy konsulacie francuskim w Travniku w Bośni, ożenił się z Bośniaczką, a po powrocie do Dubrownika został wicekonsulem w kancelarii ojca. Mieszkając w Dubrowniku wszedł całkowicie w tamtejsze środowisko i stał się, jako Marko Bruerović, jednym ze znaczących pisarzy dubrownickich". W działalności literackiej posługiwał się, podobnie jak inni współcześni mu pisarze nie tylko językiem serbsko-chorwackim. Na szczególną uwagę zasługuje to, że do poezji chętnie wprowadzał element folklorystyczny. Wiadomo, że prowadził akcję na rzecz wzniecenia powstania przeciw Turkom w Bośni. Był m. in. autorem ody Do księcia Sapiehy, w której pisał, że Dubrowniczanie odnoszą się do niego jak "starzy bratia" i są jego prawdziwymi pobratymcami. W odzie tej w imieniu dobrze życzących Sapieże przyjaciół odradzał mu podróż do Konstantynopola, sugerując, by pozostał w gronie Dubrowniczan, gdzie znajduje ludzi, skały i wszystko czym się zajmuje, a także "wolność droższą Lachom nad wszystkie skarby świata" (z eseju Ljubomira Durkovicia-Jakśicia). Korespondencyjna znajomość Marka Bruerovicia z Sapiehami przetrwała śmierć Aleksandra.