Serdeczny przyjaciel Aleksandra Sapiehy, poznany w trakcie jego podróży po południowej Europie. "Przybył do Dubrownika wraz z ojcem jeszcze jako chłopak, tam ukończył kolegium pijarów, w latach 1793-1797 był urzędnikiem przy konsulacie francuskim w Travniku w Bośni, ożenił się z Bośniaczką, a po powrocie do Dubrownika został wicekonsulem w kancelarii ojca. Mieszkając w Dubrowniku wszedł całkowicie w tamtejsze środowisko i stał się, jako Marko Bruerović, jednym ze znaczących pisarzy dubrownickich". W działalności literackiej posługiwał się, podobnie jak inni współcześni mu pisarze nie tylko językiem serbsko-chorwackim. Na szczególną uwagę zasługuje to, że do poezji chętnie wprowadzał element folklorystyczny. Wiadomo, że prowadził akcję na rzecz wzniecenia powstania przeciw Turkom w Bośni. Był m. in. autorem ody Do księcia Sapiehy, w której pisał, że Dubrowniczanie odnoszą się do niego jak "starzy bratia" i są jego prawdziwymi pobratymcami. W odzie tej w imieniu dobrze życzących Sapieże przyjaciół odradzał mu podróż do Konstantynopola, sugerując, by pozostał w gronie Dubrowniczan, gdzie znajduje ludzi, skały i wszystko czym się zajmuje, a także "wolność droższą Lachom nad wszystkie skarby świata" (z eseju Ljubomira Durkovicia-Jakśicia). Korespondencyjna znajomość Marka Bruerovicia z Sapiehami przetrwała śmierć Aleksandra.

Ps. mademoiselle George - ur. 23.II.1787, córka kierownika orkiestry i aktorki prowincjonalnej, znana aktorka z Commedie Francaise, gdzie debiutowała w 1800. Charakter niestały i fantasmoryjny, wielka uroda i charyzma. M. in. kochanka Bonapartego. W 1808 zerwała nagle angaż i wyjechała na 5 lat do Rosji, wraz z kochankiem Duportem. W Petersburgu próbowano raić ją carowi Aleksandrowi I, bez skutku. Sapieha poznał ją prawd. zaraz po powrocie z Bałkanów i wydał na związek z nią (jeszcze przed Napoleonem) - 2000 luidorów.

Drugi syn Aleksandra, ur. 18 września 1802 w Warszawie, po porodzie trwającym 18 godzin, jego matką chrzestną została przyjaciółka matki Maria Radziwiłłówna.Nie przepadał za ojcem, wychowywany przede wszystkim przez matkę, mającą coraz bardziej wrogi stosunek do męża. Autor Pamiętników.  Galicyjski działacz polityczny i gospodarczy. Uczestnik powstania listopadowego 1830-31. Właściciel Krasiczyna. Zwolennik pracy organicznej, twórca wielu instytucji gospodarczych i społecznych. W latach 1846-61 prezes Komitetu Galicyjskiego Towarzystwa Ziemskiego. Prezes Rady Zawiadowczej Galicyjskiego banku Kredytowego we Lwowie. W 1856 zorganizował spółkę akcyjną mającą na celu budowę kolei żelaznej Kraków-Lwów. Marszałek galicyjskiego Sejmu Krajowego, członek dziedziczny austriackiej Izby panów. Założyciel w 1856 i opiekun szkoły rolniczej w Dublanach. Zmarł w 1878 r.

Córka Aleksandra, ur. 19.XII.1798 w Saint Germain-en-Laye pod Paryżem. Poród trwał 12 godzin, gdyż miała wielkość 2-miesięcznego dziecka, ochrzczona tuż po urodzeniu, ojciec chrzestny: Stanisław Jabłonowski. Jako dziecko żywa i aktywna, niepokoiła trochę matkę i babkę swoimi chłopięcymi zabawami i energią. Z ojcem miała o wiele lepszy kontakt, niż jej brat. Była jego "oczkiem w głowie". Późniejsza żona księcia Adama Czartoryskiego.

Pierwszy syn Sapiehów, zmarły w pierwszym roku życia, ur. w 1801.