Flora i fauna

Fauna regionu to głównie populacje związane ze środowiskiem wodnym i wodno-błotnym a także leśnym, pogranicza leśno-polnego i polnym. Dominują w nich przedstawiciele ptaków, ryb, płazów, gadów, ssaków oraz owadów.

Bardzo licznie reprezentowana jest w tym rejonie awifauna. Bagna, łąki i torfowiska zasiedlają takie gatunki jak: czajka, bekas kszyk, brodziec krwawodzioby, kulik wielki i derkacz. Ze zbiornikami wodnymi związany jest bączek i rybitwa czarna a z obszarami leśnymi bocian czarny, jarząbek, turkawka, siniak i dzięcioł średni, a także ptaki drapieżne: trzmielojad, krogulec i sowy. Pola uprawne, obrzeża lasów i doliny rzek zasiedla dudek, pustułka, dzierzba gąsiorek, przepiórka i kuropatwa. W ostatnich latach wzrasta w tym regionie liczebność bociana białego, kormorana czarnego, czapli siwej, łabędzia niemego i mew oraz wielu innych gatunków ze zbiornikami wodnymi i terenami podmokłymi.

Najbogatszą ichtiofaunę posiada w tym regionie Bug oraz jego dopływy, gdzie notuje się występowanie 43 gatunków ryb, w tym gatunków występujących bardzo rzadko. W wodach Krzny i jej dopływów stwierdzono występowanie 27 gatunków.

Płazy reprezentowane są przez 13 gatunków. Najbardziej rozpowszechnione są żaby zielone i brunatne, obok których występuje ropucha szara i zielona oraz rzekotka drzewna, kumak nizinny, huczek i traszka zwyczajna oraz grzebieniasta (w starorzeczach Bugu). Gady reprezentuje jaszczurka zwinka, zaskroniec, bardzo rzadka żmija zygzakowata, padalec, jaszczurka żyworódka oraz także prawdziwej rzadkości żółw błotny.

Ssaki zasiedlają głównie duże kompleksy leśne i są reprezentowane przez łosie, jelenie, sarny, daniele i dziki. Obok nich coraz rzadziej występuje wilk, chomik europejski, orzesznica oraz smużka. Jednocześnie wzrasta liczebność wydry, norki amerykańskiej i jenota.

Flora: Teren badań położony jest w regionie o tradycjach rolniczych. Ze względu na mały rozwój przemysłu, środowisko nie ulegało dużej degradacji i zniszczeniu. Ingerencja człowieka związana jest z uprawą i hodowlą, dlatego też znaczną część badanego obszaru zajmują zbiorowiska synatropijne lub związane z procesem synatropizacji. Dużą część stanowią kompleksy leśne, które mimo wyrębu starych drzewostanów i osuszania bagien zachowały dobry stan i zawierają dość dużą ilość gatunków chronionych oraz rzadkich.

Dominującymi typami lasu są: bór świeży (37,3% powierzchni leśnej), bór mieszany (20,3%) i bór wilgotny świeży (14,1%).

Pomniki przyrody: na terenie gminy znajdują się obiekty objęte ochroną prawną w formie pomników przyrody:
W Horodyszczu
na terenie zabytkowego parku:

• lipa drobnolistna - obwód 297cm
• lipa drobnolistna - obwód 428cm
• klon pospolity - obwód 305cm
• dąb szypułkowy - obwód 298cm
• grab pospolity - obwód 330cm
• klon pospolity - obwód 278cm
• kasztanowiec biały - obwód 295cm

na działce Nr 1278:

• jesion wyniosły - obwód 280cm

na terenie przykościelnym parafii:

• lipa drobnolistna - obwód 280cm

W Polubiczach Wiejskich przy kościele parafialnym:

• lipa drobnolistna - obwód 460cm
• wiąz szypułkowy - obwód 490cm
• 2 lipy drobnolistne - obwód 366 i 380cm

Na terenie Leśnictwa Romanów:

• dąb szypułkowy - obwód 450cm

W Wisznicach na terenie cmentarza parafialnego:

• 3 sosny wejmutki - obwody 210, 230, 238cm

Rzadka roślinność zielna: skalnica torfowiskowa (Saxifraga hirculus), wywłócznik skrętoległy (Myriophyllum alterniflorum), lepiężnik kutnerowaty (Petasites spurius), aldrowanda pęcherzykowata (Aldrovanda vesiculosa), bagnica torfowa (Scheuchzeria palustris), wierzba lapońska (Salix lapponum), wąkrota zwyczajna (Hydrocotyle vulgaris).

Bór świeży (Vaccinio Myrtilli-Pinetum) utworzony jest głównie przez sosnę (Pinus sylwestris, Pinus sylvestris) w wyższych klasach wieku. Zwarcie koron osiąga 60-70%. Drzewa mają smukłe pnie i wysoko osadzone korony, mimo to podszyt rozwija się skąpo. Podszyt złożony jest z podrostków drzew, a także krzewów liściastych. Runo jest ubogie, dominują w nim borówki (Vaccinium myrtillus i V. vitis-idea), a w części przyziemnej mchy. Do gatunków charakterystycznych zespołu należą: Chimophila umbellata, Pyrola chlorantha, Lycopodium complanatum.

Bór mieszany (Pino-Quercetum) to las stosunkowo widny. Warstwę drzew obok dębu (Quercus robur) i sosny (Pinus sylwestris)(Betula pendula) i osika (Populus tremula), rzadziej świerk (Picea abies). Zwarcie koron drzew wynosi około 70%. Warstwa krzewów rozwija się obficie, tworzą ją: leszczyna (Corylus avellana), kruszyna (Frangula alnus), jarzębina (Sorbus aucuaria)(Viburnum opulus). W runie dominują Vaccinium myrtillus, Convallaria majalis i Veronica officialis, a z paproci Pteridium aquilinium.

Bór wilgotny świeży (Querco-Piceetum) występuje na siedliskach o wysokim poziomie wód gruntowych. Warstwę drzew tworzy głównie sosna (Pinus sylwestris) z domieszką świerka (Picea abies) i dębu (Quercus robur). W runie ważną rolę odgrywa widłak Lycopodium annotinum, wątrobowce i mchy.

Niewielką powierzchnię badanego terenu stanowi grąd lipowo-grabowy (Tilio-Carpinetum). Warstwę drzew tworzą tu głównie grab zwyczajny (Carpinus betulus), dąb szypułkowy (Quercus robur) z domieszką krzewów: leszczyny (Corylus avellana) oraz trzmieliny zwyczajnej (Euonymus europaeus). W runie dominuje: zawilec gajowy (Anemone nemorosa) i zawilec żółty (Anemone ranunculoides).

W miejscach okresowo zalewanych występują w rozproszeniu niewielkie fragmenty rzadkiego i zagrożonego w skali kraju łęgu jesionowo-olszowego (Circaeo-Alnetum). Drzewostan buduje tu olsza czarna (Alnus glutinosa) z domieszką jesionu wyniosłego (Fraxius excelsior) oraz z bujnie wykształconym podszytem i runem.

Łąki i pastwiska na badanym obszarze zajmują niewielką powierzchnię. Charakter gospodarki jaką prowadzi tu człowiek w zasadniczy sposób wpływa na ich skład florystyczny i zróżnicowanie. Zbiorowiska łąkowe reprezentowane są przez łąki z rzędu Arrhenatheretalia (łąki świeże) i Molinietalia (łąki okresowo wilgotne i mokre). Gatunkami charakterystycznymi dla łąk świeżych są: krupówka pospolita (Dactyils glomerata), wyczyniec łąkowy (Alopecurus pratesis), dzwonek rozpierzchły (Campanula patula), złocień właściwy (Leucanthemum vulgare), mniszek pospolity (Teraxacum officinale). Na łąkach z rzędu Malinietalia (oprócz charakterystycznych gatunków traw) najczęsciej występują: firletka poszarpana (Lychnis flos-cuculi), jaskier rozłogowy (Ranunculus acer), wiązówka błotna (Filipendula ulmaria), krwiściąg lekarski (Sanguiorba officinalis).

Roślinność segetalna rozwija się w monokulturach upraw zarówno zbożowych, jak i okopowych. W związku z częstym stosowaniem herbicydów i nawozów mineralnych obserwuje się ubożenie zbiorowisk segetalnych i zanikanie pewnych gatunków roślin, np. maku polnego (Papaver rhaeas), kąkolu (Agrostemma githago), chabra bławatka (Centauea cyanus). Ich miejsce zajmują gatunki chwastów bardziej ekspansywnych: miotła zbożowa (Apera spica-venti), skrzyp polny (Equisetum arvense). Oprócz wymienionych gatunków w zespołach upraw zbożowych występują: wyka wąskolistna (Vicia angustifolia), szczaw polny (Rumex acetosella) i tasznik pospolity (Capsella bursa-pastoris).
W zespołach upraw okopowych natomiast spotkać można: rdest mniejszy (Polygonum minus), iglicę pospolitą (Erodium cicutarium), psiankę czarną (Solanum nigrum) i komosę białą (Chenopodium album).

Roślinność ruderalna zajmuje niewielki areał. Występuje ona w pobliżu ludzkich osiedli, na przydrożach i przychaciach. Roślinność ta zaliczana jest do klasy Artemisietea i Chenopodietea. Wyróżnić tu można takie gatunki jak: bylica pospolita (Artemisia vulgaris), bylica piołun (Artemisia absinthium), pokrzywa zwyczajna (Urtica dioica) i wrotycz pospolity (Tanaceum vulgare). stanowią: brzoza i kalina

Justyna Chodkowska - Miszczuk, Justyna Stańko